ผักกาดหิ่น หรือ ผักกาดเขียวน้อย ใบสร้อย

ผักกาดเขียวน้อย ใบสร้อย หรือ ผักกาดหิ่น เป็นผักพื้นบ้าน ปลูกกันมากในภาคอีสาน มีชื่อเรียกหลายชื่อ เช่น ผักกาดไร่ ผักกาดสร้อย, ผักกาดเขียวน้อย, ผักชุนฉ่าย, ผักขมจีน, ผักกาดนา, ผักกาดขิ่น เป็นผักที่มีกลิ่นฉุนนิดๆ เวลารับประทานก็จะมีกลิ่นฉุนๆ ขึ้นจมูกเหมือนวาซาบิ จึงได้รับฉายาว่า “วาซาบิเมืองไทย”

การที่คนอีสานเรียก ผักกาดหิ่น หรือผักกาดสร้อย เนื่องจากคำว่า “หิ่น” แปลว่า ฉุนขึ้นจมูก ส่วนคำว่า “สร้อย” แปลว่า ฉีกขาดเป็นริ้วๆ ตามลักษณะใบของผักนั่นเอง

ผัดกาดหิ่นมีประโยชน์ต่อร่างกาย หลายอย่าง เช่นให้พลังงาน มีเส้นใยอาหารหรือFiber วิตามินเกลือแร่และสารอาหารอื่นๆ สูงมาก

ช่วยในเรื่องการขับถ่าย
แก้ท้องอืด แน่นท้อง
ขับลมในกระเพาะอาหาร
แก้แพ้อากาศ
บำรุงเลือด
ช่วยบำรุงระหว่างตั้งครรภ์
ช่วยขับเสมหะ
ช่วยแก้หวัด
ช่วยแก้ไอ
ช่วยบรรเทาอาการคัน

วิธีการปลูก พรวนดิน โรยเมล็ดห่างๆ พรวนดินกลบ โรยทับด้วยปุ๋ยคอก รดน้ำ เช้า – เย็น ประมาณ 3 -5 วัน เมล็ดงอก ระยะที่ผักกำลังโต ใช้น้ำหมัก em 1 ช้อนโต๊ะ ต่อน้ำ 15- 20 รด จะช่วยทำให้ดินร่วนซุย และผักโต กรอบ อรอ่ย อายุการเก็บเกี่ยว 25 -30 วัน

ผักกาดหิ่น ทำอาหารได้หลายอย่าง ยกตัวอย่าง จิ้นส้มผักกาดหิ่น
:ภาพจากเวปไซต์ wongnai.com