กระเจี๊ยบเขียว พืชสมุนไพรอีกอย่างหนี่ง ที่คนไทยนิยมนำมารับประทาน ไม่ว่าจะในซุป สลัด หรือ ทานคู่กับน้ำพริก ซึ่งด้วยรสชาติที่กรอบ อร่อย จากส่วนของฝักกระเจี๊ยบเขียว ประกอบกับมีสารอาหารและสรรพคุณรักษาโรคได้มากมาย จึงทำให้ไม่เพียงอยู่ในเมนูอาหารของคนไทยเท่านั้น แต่ยังมีในอินเดีย และญี่ปุ่นอีกด้วย

ผักกาดเขียวปลี เป็นพืชในตระกูลกะหล่ำปลี กะหล่ำดอกและคะน้า เป็นผักอายุปีเดียว อายุการเก็บเกี่ยว 55-75 วัน ก้านและใบสีเขียว อ่อนกรอบ โคนก้านยึดติดกับรากและพื้นดิน ปลีสีเขียวอ่อนมีใบอ่อนหุ้มอยู่โดยรอบ สามารถปลูกได้ตลอดปี ในประเทศไทยจะปลูกมากในเขตภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ โดยเฉพาะ ในจังหวัดเชียงราย เชียงใหม่ ตาก น่าน นครราชสีมา และในเขตภาคตะวันตก คือ กาญจนบุรี

ผักกาดเขียวน้อย ใบสร้อย หรือ ผักกาดหิ่น เป็นผักพื้นบ้าน ปลูกกันมากในภาคอีสาน มีชื่อเรียกหลายชื่อ เช่น ผักกาดไร่ ผักกาดสร้อย, ผักกาดเขียวน้อย, ผักชุนฉ่าย, ผักขมจีน, ผักกาดนา, ผักกาดขิ่น เป็นผักที่มีกลิ่นฉุนนิดๆ เวลารับประทานก็จะมีกลิ่นฉุนๆ ขึ้นจมูกเหมือนวาซาบิ จึงได้รับฉายาว่า “วาซาบิเมืองไทย”

ต้นแตงกวา มีถิ่นกำเนิดในประเทศอินเดีย ในบ้านเราก็นิยมปลูกแตงกวาเป็นอาชีพ เนื่องจากเป็นผักที่ปลูกง่าย ให้ผลผลิตเร็ว การเก็บรักษาง่ายกว่าผักชนิดอื่น ๆ โดยแตงกวานั้นจัดเป็นพืชล้มลุก มีรากแก้วและรากแขนงจำนวนมาก สามารถแผ่กว้างและหยั่งลึกได้มากถึง 1 เมตร ลำต้นเป็นเถาเลื้อยยาว 2-3 เมตร

ถั่วฝักยาว เป็นพืชล้มลุกตระกูลเดียวกับพวกถั่วต่าง ๆ อย่าง ถั่วเขียว ถั่วเหลือง ถั่วแปบ ด้วยฝักสีเขียวที่ยาวสะดุดตา โดยคนไทยเรานิยมนำไปประกอบอาหารหลากหลายประเภท ทั้ง ผัด แกง ตำแทนมะละกอ และใช้เป็นส่วนผสมของอาหารอื่น ๆ แต่ที่นิยมที่สุดคือนำมากินสด ๆ หรือเป็นเครื่องเคียงคู่กับน้ำพริกและอาหารรสจัด

การปลูกผักใช้ความรักมากกว่าใช้เงิน ในช่วงเวลาที่ COVID-19 กำลังคุกคามเราทั้งสุขภาพและเงินในกระเป๋าเช่นนี้ อีกทั้งความจำเป็นต้องอยู่บ้านให้มากที่สุดทำให้เราเริ่มหันมาตระหนักถึงความมั่นคงทางอาหาร “เงินทองของมายา ข้าวปลาสิของจริง” ประโยควรรคทองนี้น่าจะสะท้อนภาวะช่วงนี้ได้ดีที่สุด